Zalana łazienka to kłopot z którym każdy z nas musi się zmierzyć przynajmniej raz w życiu. Usunięcie skutków zalania zazwyczaj wiąże się z koniecznością przeprowadzenia kosztownego i zakrojonego na dużą skalę remontu oraz wszystkimi niedogodnościami, jakie to przedsięwzięcie za sobą niesie. Klasyczne zalanie to długotrwałe oddziaływanie wody na powierzchnię podłogi, niemniej jednak musimy zdawać sobie sprawę, że łazienka należy do tzw. pomieszczeń mokrych i przy codziennym użytkowaniu „zalewamy” jej powierzchnię dzień po dniu. Wielokrotnie zdarzało się, że codzienne użytkownie niezabezpieczonej łazienki doprowadzało do przesączania się wody do pomieszczeń zlokalizowanych pod lub obok łazienki. Należy mieć na uwadze, że obecnie stosowane materiały do wykonywania ścian np. bloczki gazobetonowe oraz wykończeniowe - tynki gipsowe czy płyty GK, nie są wodoodporne. Oznacza to, że koniecznie należy je zabezpieczyć przed wodą powłoką wodoszczelną. Wystarczy kilka prostych kroków, by zapobiec problemom i zawczasu zabezpieczyć łazienkę, stosując uszczelnienia Sopro. Doradcy techniczni Sopro wyjaśniają, jak je prawidłowo wykonać.
Warto zdać sobie sprawę, że wbrew pozorom, wyłożenie łazienki płytkami wcale nie czyni jej wodoszczelną. Powierzchnie pozbawione dodatkowej ochrony w czasie zalania będą narażone na powstanie wielu nieodwracalnych, a tym samym bardzo kosztownych w naprawie szkód. W przypadku awarii pralki czy pęknięcia rury, o ile okładzina ceramiczna sama w sobie zachowuje szczelność, o tyle woda może przeniknąć do warstw pod płytkami poprzez spoiny i doprowadzić do zawilgocenia całego pomieszczania. Temu z kolei towarzyszy nieprzyjemny zapach zgnilizny oraz rozwój pleśni i niebezpiecznych dla zdrowia grzybów, które w szybkim tempie rozprzestrzeniają się po całym mieszkaniu. Wbrew pozorom, jest to dość „optymistyczny” scenariusz – konsekwencje zalanej łazienki najczęściej sięgają o wiele dalej. – Zalegająca na podłodze czy kapiąca z sufitu i ściekająca po ścianach woda zazwyczaj powoduje wiele drastycznych zniszczeń, jak choćby wymywanie spoiwa ze szczelin fugowych, niszczenie betonu, a ostatecznie nawet degradacje całego podłoża. W przypadku, gdy podłoże wykonane jest z masy gipsowej, bloczków gazobetonowych lub płyt gipsowo-kartonowych, powstałe szkody mogą być drastyczne i nieodwracalne, a jedynym ratunkiem jest przeprowadzenie gruntownego remontu całego pomieszczenia. Z tego względu łazienka oraz inne wilgotne i mokre strefy w domu należy zabezpieczać odpowiednią izolacją przeciwwilgociową – tłumaczy Tomasz Witczak, Doradca Techniczny Sopro.
Zanim zaczniesz: Oczyść i zagruntuj
W pierwszej kolejności przed nałożeniem uszczelnienia zespolonego należy zadbać o odpowiednie przygotowanie podłoża. Powinno być ono trwałe, nośne, czyste i suche. Nie może się odkształcać i musi być pozbawione pęknięć oraz substancji zmniejszających przyczepność, takich jak tłuszcz, kurz, olej, wosk, środki antyadhezyjne, wykwity, warstwy spiekane czy pozostałości lakierów, klejów i farb. Powierzchnie o silnej lub zróżnicowanej chłonności należy wcześniej zagruntować. Do tego celu najlepiej użyć środków gruntujących, np. Sopro GD 749 lub Sopro GP 263, które zlikwidują pylenie, zwiększą przyczepność kleju, zredukują lub zniwelują zróżnicowaną chłonność podłoża oraz wzmocnią jego powierzchnię.
Stosowanie środków gruntujących jest niezwykle proste i nie wymaga fachowej wiedzy czy specjalistycznych umiejętności. – Sopro GD 749 to koncentrat gruntujący przeznaczony dla podłoży chłonnych, takich jak jastrychy cementowe i anhydrytowe, płyty gipsowo-kartonowe i gipsowo-włóknowe oraz tynki cementowo-wapienne i gipsowe. W większości przypadków preparat należy rozcieńczyć wodą w proporcji maksymalnie 1:1. W przypadku podłoży wiązanych gipsem lub anhydrytem, koncentrat nanosi się w postaci gotowej. Do podłoży o dużej i zróżnicowanej chłonności, takich jak beton chłonny i porowaty, tynk cementowy i cementowo-wapienny, spoiwo tynkarskie i murarskie, mur czy jastrychy cementowe, najlepszym wyborem będzie grunt głęboko penetrujący Sopro GP. Poprawia on przyczepność kontaktową do podłoża uszczelnień i zapraw klejowych, także na podłogach ogrzewanych, a dzięki wysokiej zdolność penetracji można go nakładać w postaci nierozcieńczonej. Co ważne, oba preparaty mogą być stosowane zarówno na ścianach, jak i podłogach. Wystarczy nanieść je za pomocą pędzla, wałka malarskiego lub ławkowca – wyjaśnia Tomasz Witczak.
Krok 1: Uszczelnij naroża i strefy krawędziowe
Po dokładnym oczyszczeniu powierzchni i całkowitym wyschnięciu preparatu gruntującego można przystąpić do wykonania pierwszej warstwy izolacji. Zdaniem ekspertów, najbardziej efektywnym rozwiązaniem jest elastyczne uszczelnienie zespolone, zwane też alternatywnym lub podpłytkowym. W odróżnieniu od tradycyjnych hydroizolacji, znajduje się w warstwie tuż pod płytkami, czyli najbliżej miejsca, gdzie może dojść do potencjalnych przecieków. W razie ewentualnego zalania, izolacja chroni wszystkie znajdujące się pod nią warstwy (szczególnie wykonane z materiałów nie odpornych na wilgoć i wodę), zapobiegając tym samym wielu problemom, jak choćby pękaniu czy odspajaniu się okładziny od podłoża, a także trwałemu zawilgoceniu i zagrzybieniu łazienki.
Uszczelnienie zespolone wykonuje się na nośnym podłożu z użyciem elastycznych preparatów izolacyjnych, np. szybkoschnących i gotowych do użycia Sopro FDF 525 lub Sopro DSF® 523. Pierwszy z nich jest uszczelniającą masą przeciwwilgociową z płynnego tworzywa sztucznego, przeznaczoną do stosowania w pomieszczeniach mokrych i wilgotnych, takich jak łazienki, natryski, toalety, pralnie czy inne pomieszczenia sanitarne. Drugi to zaprawa uszczelniająca elastyczna jednoskładnikowa, która dodatkowo pozwala na wykonywanie uszczelnienia zespolonego nawet na powierzchniach o wysokim obciążeniu wodą, w tym saun, brodzików i basenów kąpielowych. – W pierwszej kolejności, używając wałka, pędzla lub szpachli, wybrany preparat nanosi się w naroża oraz wszystkie strefy krawędziowe łazienki. Trzeba zwrócić szczególną uwagę na dokładne uszczelnienie wszystkich połączeń ściennych oraz ścian z podłogą. Do tego celu posłuży taśma uszczelniająca Sopro DBF 638 oraz narożniki uszczelniające elastomerowe Sopro EDE, które należy zatopić w nałożonej wcześniej masie uszczelniającej. Uszczelnienie należy nałożyć również na brzegi taśmy oraz narożników uszczelniających – instruuje Tomasz Witczak, Doradca Techniczny Sopro.
Krok 2: Zamontuj uszczelki
W dalszym etapie prac, na przepusty rurowe, po zdjęciu z nich plastikowych nakładek, należy nałożyć wzmocnioną flizeliną uszczelkę elastomerową ścienną Sopro EDMW 081, a odpływ uszczelnić za pomocą uszczelki elastomerowej podłogowej Sopro EDMB 082. Brzegi uszczelek podłogowych i ściennych, podobnie jak narożniki i taśmy uszczelniające, należy zatopić w masie uszczelniającej Sopro FDF 525 lub Sopro DSF® 523.
Krok 3: Uszczelnij powierzchnię pod okładzinę ceramiczną
Kolejny krok polega na zabezpieczeniu pozostałej powierzchni pod nową okładzinę ceramiczną. W pomieszczeniach wilgotnych należy uszczelnić wszystkie powierzchnie podłogowe, przy czym uszczelnianie powinno być wyprowadzone dodatkowo na ściany na wysokość co najmniej 15 cm (tzw. cokolik). W okolicy kabiny prysznicowej i wokół wanny uszczelnienie nakłada się jeszcze wyżej, co najmniej 20 cm ponad poziom, do którego może dotrzeć woda podczas normalnego użytkowania.
Uszczelniającą masę przeciwwilgociową Sopro FDF 525 i zaprawę uszczelniającą elastyczną jednoskładnikową Sopro DSF® 523 nanosi się pacą lub wałkiem malarskim w minimum dwóch warstwach (drugą warstwę nakłada się po zastygnięciu pierwszej, czyli po około 3 godzinach od aplikacji) o łącznej grubości odpowiednio 0,5 mm oraz 2 mm. Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na aspekt ekonomiczny. – W przypadku Sopro FDF 525 jest to prawdziwy ewenement na rynku – w porównaniu z tradycyjnymi metodami, masa ta wymaga naprawdę znikomego zużycia materiału, a mimo, że grubość uszczelnienia jest niewielka, konstrukcja pod nim i tak pozostaje trwale sucha. Kolejną niezwykle ważną zaletą uszczelnień zespolonych Sopro jest krótki czas, jaki trzeba poświęcić na jego wykonanie - po ok. 3 godzinach dla Sopro FDF 525 i po ok. 12 godzinach dla Sopro DSF® 523 od nałożenia ostatniej warstwy, na stwardniałej już i szorstkiej powłoce można od razu rozpocząć przyklejanie płytek ceramicznych – podsumowuje ekspert Sopro.
Krok 4: Dobierz klej i przyklej płytki
Prawidłowy dobór kleju do układania okładziny to prawdziwy klucz do sukcesu. W przypadku okładziny ceramicznej na uszczelnieniu zespolonym stosuje się elastyczne zaprawy klejowe. W zależności od rodzaju i wielkości płytek będą to: wysokoelastyczna zaprawa klejowa Sopro No. 1, elastyczna zaprawa klejowa Sopro FF 450, zaprawa klejowa wzmocniona – półelastyczna Sopro FBK 372 extra lub wysokoelastyczna, superlekka zaprawa klejowa Sopro FKM® XL, która ze względu na niezwykłą wydajność pozwala zaoszczędzić na zakupie materiałów. Zaprawę rozprowadzamy za pomocą pacy prostokątnej lub półokrągłej z zębami o wymiarach odpowiednich dla rodzaju i wielkości okładziny, dbając przy tym o zachowanie równych odstępów między płytkami.
Krok 5: Zadbaj o detale – fugowanie
Jednym z ostatnim kroków na drodze do pięknej i bezpiecznej łazienki jest wypełnienie spoin między płytkami. Na rynku dostępnych jest wiele rodzajów zapraw fugowych w rozmaitych kolorach i przeznaczonych do różnego rodzaju okładziny. – Z oferty Sopro szczególnie polecam elastyczną fugę dekoracyjną 1 10 mm Sopro DF 10®, fugę perłową 1-5 mm Sopro Saphir® 5 lub dekoracyjną fugę epoksydową Sopro Topas® DFE. Szeroka gama kolorów zapraw fugowych oraz możliwość wzbogacenia ich srebrnym lub złotym brokatem (fugi Sopro DF 10® i Sopro Topas® DFE) zapewnia dokładne dopasowanie barwy spoiny do każdego rodzaju okładziny i pozwala podkreślić unikatowy charakter każdej aranżacji. Dzięki zastosowaniu środków hydrofobowych i nowoczesnych technologii produkcji, fugi Sopro, w porównaniu do podobnych produktów dostępnych na rynku, są też bardziej odporne na przenikanie wody i znacznie mniej podatne na zabrudzenia oraz powstawanie nieestetycznych wykwitów, nalotów czy grzybów – rekomenduje Tomasz Witczak.
Na koniec: Pamiętaj o dylatacjach
Końcowy etap prac remontowych polega na uszczelnieniu dylatacji. – W szczelinach dylatacyjnych należy umieścić sznur dylatacyjny do fug silikonowych Sopro PER 567 (w sprzedaży dostępny jest on w rolkach 50 m w sześciu rozmiarach: Ø 6, 8, 10, 13, 15 i 20 mm) i wypełnić je elastyczną fugą silikonową Sopro Silikon. Kauczuk silikonowy Sopro posiada bardzo dobre właściwości obróbki oraz jest odporny na rozwój grzybów, procesy starzenia się i trudne warunki, dlatego szczególnie zalecamy go do uszczelniania oraz elastycznego wypełniania spoin łączących i dylatacyjnych nie tylko w łazienkach i pomieszczeniach sanitarnych, ale także w obszarach podwodnych – dodaje Tomasz Witczak. Silikon Sopro dostępny jest w 42 kolorach, dzięki czemu nawet najbardziej wymagający klient będzie mógł bez trudu dobrać barwę fugi do aranżacji łazienki. Dodatkowo jego wysokie walory techniczne oraz higieniczne (hamuje rozwój grzybów) potwierdzają wyniki badań na zgodność z normami: PN-EN ISO 846, PN-EN ISO 11600, PN-EN 15651.
Wykonanie hydroizolacji łazienki zgodnie z przedstawionymi wskazówkami zapewni jej bezproblemową eksploatację przez długie lata, a w przypadku zalania, pozwoli spać spokojnie, bowiem zminimalizuje jego konsekwencje i ustrzeże przed ponoszeniem niepotrzebnych kosztów i będzie chronić przed grzybami i pleśnią
